تو ویترین زندگی به عروسکی نگاه نکن که نمیتونی بدستش بیاری .چون اون فقط وسوست میکنه که عروسکی رو که داری از دست بدی!!
خیلی خسته ام...
هیچ کس نمی فهمه من چمه...
هیچ کس احساس منو درک نمی کنه...
حتی خودم هم نمیفهمم چمه...
اصلا نمیفهمم چرا دارم این کارها رو میکنم...
نمی فهمم خودم رو برای چی و برای کی دارم از بین میبرم...
مغزم کار نمی کنه...
کارهام دست خودم نیست...
کنترلی روشون ندارم...
وفتی انجام دادم و تموم شد تازه میفهمم که اصلا چی کار کردم و اصلا چرا کردم!...
همه رو دارم اذیت میکنم...
دارم کارهایی رو میکنم که همیشه بد میدونستم...
دیگه بریدم...
دیگه بریدم...
امروز سه ماه از دریافت ایمیل سرشار از خودخواهی و بی انصافی میگذره.
خیلی بی انصافانه قضاوت شدم .
خیلی خودخواهانه برای زندگیم تصمیم گرفته شد...
ایمیلی که قرار بود بجای اون بعد از کلی فکر کردن بشینیم و صحبت کنیم.
هنوز از خوندن و یاداوریش بغضم میگیره.
در شرایط بحرانی خیلی بدی بودم.
خیلی از کارها رو انجام نمیدادم چون کسی علت واقعی انجام ندادنش رو ازم نپرسید.
خیلی کارها میکردم ولی کسی علت تغییرم رو جویا نشد.
نخواستم از اینجا برم چون کسی دوستانه ازم نخواست همراهیش کنم.
...
آره من بد بودم ولی...
هنوز علت دریافتش رو نمیدونم.
خیلی روز بدی بود...
بد زده به مغز حرومم...
تازه خوابم هم نمیاد.
یک آغوش مهربان
ارزشمند تر از ده هزار کلمه
است.
چقدر دلم یدونش رو میخواد...
یکی ازون مهربوناش ...
یکی ازونایی که چشم انتظاری نداشته باشه...
یکی...
بگیر بخواب دختر جون.