خیلی دلم میخواست منم حرفای دلم رو میزدم ولی نزدن حرفها و نگهداشتنشون تو دل وقتی قراره هیچ تاثیری نداشته باشه ،بهتر و قشنگتره.
رابطه ای که بخواد تموم بشه میشه دیگه تلاش تو برای نگه داشتنش مثل دست وپا زدن توی باتلاق می مونه .
برای شروع باید از همه چیزهایی که تورو به اون رابطه وابسته می کنه دل بکنی. این وبلاگ یکی از دلخوشی ها و وابستگی های من توی رابطم بوده تا الان. هروقت دلم گرفته بود میومدم اینجا و حرفهام رو میزدم.
همه این حرفها واسه این بود که بگم با همه علاقه ای که به وبلاگم دارم، باید با اینجا هم خدا حافظی کنم.
به عنوان حرف آخر، از خدا میخوام منو به اون درجه از خودخواهی نرسونه که آدمها برام ارزشی نداشته باشند.
بدرود
چرا من باید بشینم تا کس دیگه ای برام تصمیم بگیره آیا؟
زندگی من ماله منه نه کس دیگه!
همونطوری که تمام سختیهاش ماله خودم بوده و همدمی نداشتم خوشیها و سایر چیزاش هم می خوام ماله خودم باشه .یعنی باید باشه!
آره می خوام خودم تصمیم گیرنده باشم.
خستگی می دونی یعنی چی؟؟؟